Sufi Serisi Neyi Anlatıyor? İnsanların, birkaç katmandan oluştuğuna inanıyorum. Derinlemesine indikçe, öze ulaşmak için biraz daha kazmak ve diplere inilmesi gerek diye düşünüyorum. Bana kalırsa, boyalar da figürler ile eşdeğerlik olarak buna benzer. Seyrelttikçe boyayı, rengin özüne dönüyoruz ya da belki de uzaklaşıyoruz. İnsan da budur, soydukça kişiliği başka bir benlik çıkıyor. Her benlik ve karakter, bizim gördüğümüz, görünenin yansımasıdır sadece. “Ben” eksenli yaşam becerisidir. Derinlerde başka personalar da barınıyor. Benim ilgim bu personalar ile.. Figürlerdeki mavi renk bunu yansıtıyor. Fotoğraf biliminde olan ‘negatif’ fotoğrafları ele alıyorum. Fondaki sıcak renklerin karışımı ise ‘doğum’ olgusunun benim bakışımdan metaforu. Doğarken karakterimizi seçemiyoruz, bir şeye bürünmek zorunda değiliz. En şeffaf hâli ve görünen hâli. Fonda yer alan çeşitli renkler ile harmanlanan vulva formu ise benim dilimde; doğum adına varoluşun metaforik hâlini yansıtıyor. İnsanın varoluşu kendini keşfetmeyle tamamlanır. Bu neden ile fonda vulva yani ‘Hikari’ , ön perspektifte ise ‘Sûfi’leri’ işliyorum. Sufi’s Of Domen; Bu organdan çıkan figür temalı diye belirtilebilir en özetle. Bunun derinine inersek ; İnsanlığın en kötü yüzünü gördüm. Canavarları. Nasıl öyle olduklarını merak ettim. Çevrelerinin kurbanları olmuşlar. Kötü hastalık gibi görmeye başladım. İnsandan insana, yaştan yaşa bulaşan bir şey. Çoğumuz kötü niyetle bir şey yapamayacağımıza inanırız. Bu doğrudur. Öldürmek ya da zarar vermek için duyduğumuz anlık dürtüyü engelleyebiliriz. Buna karşı bir tür bağımlılığınız vardır. Ama birileri hayatlarında yaşadıkları bir tür trajedi veya kayıp sonrasında bağışıklıklarını kaybediyor olabilir. Kötülüğe açık hale geliyorlar. Hayatlarında zayıf düştükleri o noktadan sonra kötü dediğimiz kişiler oluyorlar.