Sanat, bazen toplumdaki güç dinamiklerini ve ötekileştirmeyi cesurca ele alır. Ancak, bu cesaret bazen sansürün karanlık perdesiyle karşı karşıya gelir. "1 - 0" adlı eser, iktidarın ve baskının ötekileştirme boyutunu gözler önüne sererken, sansürün de sanatın ifade özgürlüğüne yönelik bir tehdit olarak nasıl işlediğini vurgular. Eserde, ölü bir zebra boğazı parçalanmış ve kanlar içinde yerde yatarken, bir aslan ve peyzajın arka planında durmaktadır. Aslan, zebra'yı öldürmüş olmasına rağmen ağzında kan bulunmamaktadır. Bu durum, iktidarın ve baskının incelikli bir metaforunu oluşturur. İnsanlar arasındaki statü farkları, bazılarının hayata "1 - 0" önde başlamasını ve diğerlerinin ise sürekli olarak ezilmesini ve ötekileştirilmesini simgeler. Güçlünün güçsüzü ezmesi ve azınlıkta olanları öteki konumuna getirmesi, eserin temel temasını oluşturur. Sansür ise, bu tür gerçekçi ve rahatsız edici eserleri bastırmaya yönelik bir araç olarak karşımıza çıkar. "1 - 0" gibi eserler, toplumdaki eşitsizlikleri ve adaletsizlikleri cesurca dile getirdiği için sıklıkla sansürün hedefi olabilirler. Ancak, sansürün engelleri aşan bu tür eserler, gerçekliğin acımasız yüzünü göstermeye devam ederler. Zebra, eserde ötekileştirilen kişiyi temsil ederken, siyah ve beyazın birbirinin ötekisi olmasından kaynaklı ötekileştirmeyi metaforik bir şekilde ele alır. Sansürsüz kanlar içinde olması ise hayatın gerçeklerine bir atıfta bulunur. Bu eser, sansürün karanlık gölgesi altında, iktidarın ve ötekileştirmenin gerçek yüzünü gözler önüne sererken, sanatın gücünü ve ifade özgürlüğünün önemini vurgular. "1 - 0", sadece bir resim değil, aynı zamanda derin bir sosyal eleştiri ve bilinçlenme çağrısıdır. Sansürün ve ötekileştirmenin paralel yollarını izlerken, sanatın toplumsal değişim için nasıl bir katalizör olduğunu da gösterir.